"Hé, jij daar! Niet met lege handen lopen!"
Altijd zoveel mogelijk meenemen in één keer. Alles om maar energie en tijd te besparen. Wie kent het niet? Dat was ook heel lang mijn credo, tot ik bij een klant kwam die er heel anders over dacht. Hij heeft het Syndroom van Asperger en daardoor vaak een hele originele kijk op de dingen.
Er moesten kopietjes gemaakt worden in verband met de belastingaangifte. “Wilt u deze straks laten kopiëren in de copyshop hier om de hoek Meneer Van N.?” Meneer Van N. stond direct op en zei: “Dat ga ik doen.” Ik: “Wacht u nog maar even, want er moeten nog meer kopieën gemaakt worden.” Hij: “Nee hoor, ik ga meteen”.
Ik: “Maar... dat is toch niet efficiënt? Dan moet u straks weer." Hij: “Dat is geen enkel probleem, sterker nog. Dat is een voordeel, want lopen houdt je jong!”
Ik schudde mijn hoofd over zoveel eigenwijsheid, maar toen ik er nog even langer over nadacht, besefte ik dat IK eigenwijs was en niet hij. Hij had helemaal gelijk: bewegen houdt je jong! Wat zijn we eigenlijk vaak onverstandig, als we zo efficiënt mogelijk willen zijn. Hij had alle tijd, dus waarom niet twee keer lopen?
Waarom laten we oudere mensen toch altijd alleen maar zitten? “Blijf jij maar zitten! Ik doe het wel voor je!” Heel goed bedoeld, terwijl we allemaal inmiddels wel weten dat ZITTEN het nieuwe roken is!
Dus mensen, wees maar gerust eens wat minder efficiënt om gezond te blijven. Loop gewoon twee of meer keren naar boven, of naar de andere kant van de kamer, parkeer je auto eens wat verder weg, neem de trap in plaats van de lift en houd direct op met jezelf te veroordelen als je iets vergeet mee naar boven of naar beneden te nemen. Denk dan: “Ha, een kans om even extra te bewegen!”
En dan de link met opruimen. Ook hier speelt het efficiëntie-spook een belangrijke rol. We besluiten, soms na veel wikken en wegen, dat die lelijke vaas van tante Annie nu toch weg mag, of nee eigenlijk moet, omdat je elke keer als je dat ding ziet een naar gevoel krijgt. Wat gebeurt er dan?
Sommigen hebben al een doos met daarop “Kringloop”. Daar belandt hij dan in. Prima toch? Nou, dat kan prima zijn, maar het kan ook een valkuil zijn, want met sommige dingen is de verleiding erg groot om ze toch weer terug te zetten en weg is weg!
Als je wat vaker naar die kringloopwinkel zou gaan, ook al is je doos nog niet vol, kan dat ook erg behulpzaam zijn in het kader van meer bewegen. Ik ga er dan wel vanuit dat je loopt of fietst naar de kringloopwinkel. Ga je met de auto? Kijk dan eens of je er ook heen kunt lopen of fietsen, maar is dat echt te ver weg, dan is het wel handiger om te wachten tot de doos vol is.
Hetzelfde geldt voor bijvoorbeeld lege flessen. Ik wachtte altijd tot ik een heleboel flessen had verzameld, maar nu neem ik elke keer gewoon een of twee lege flessen mee en dat bevalt me prima. Geen enorme plek met lege flessen meer en een bijkomend voordeel: ik zie er niet meer tegenop om ze weg te brengen. Dat was wel zo als ik er heel veel had, want dan werd het echt een hele actie, al die flessen.
Met oud papier naar de papierbak brengen doe ik hetzelfde, steeds kleine beetjes meenemen en dat geldt ook voor het plastic wegbrengen naar de plasticbak. Hier wordt dat niet opgehaald, maar moet je het zelf wegbrengen.
Een ander gebied om dit principe toe te passen is het opruimen van papieren in ordners. Ik had een laatje voor papieren die ik al verwerkt had, maar die ik nog wilde (of moest) bewaren. Ik wachtte tot dat laatje vol was en dan ging ik het opruimen.
Nee, dan begon ik het uit te stellen, want al die papieren waren samen best veel werk en daar had ik dan geen zin in. Tenslotte, na tijden er tegenaan hikken, ruimde ik ze dan toch maar op.
In de tussentijd had ik al meerdere malen naar een papier gezocht, wat 'spoorloos' was. Hoe kon dat nou? Ik wist zeker dat ik het niet had weggegooid, maar het zat niet in de map, lag niet op mijn bureau, het was nergens! Ik was dan die papieren in dat laatje wat ik nog moest opruimen compleet vergeten. Herken je dat?
Nu doe ik het dus anders. Ik sta elke keer gewoon op om een papier in de ordner te stoppen. Ik stel het niet meer uit, verzamel ze niet meer en daardoor ben ik veel vaker in beweging dan daarvoor. Ik realiseer me wel elke keer, zeker als ik geen zin heb om op te staan, dat ik moet bewegen en dus niet verzamelen en uitstellen! Dat helpt.
Het voelt erg fijn ook, omdat je dan iets écht hebt afgerond. Stapels, bergen en hopen werken niet uitnodigend om iets mee te doen. Ze bevorderen uitstelgedrag. Zorg dat je ze niet laat ontstaan!
Ik denk dat je het principe wel begrijpt.
Heel graag hoor ik of jij nog andere voorbeelden hebt van slim 'inefficiënt zijn'. Wil je je reactie dan onder dit artikel op de website zetten? Dan heeft iedereen er iets aan.
Veel plezier met inefficiënt zijn!
Hartelijke groet!
PS. Wil jij PERSOONLIJKE hulp van Bureau voor Ruimte? Kijk dan eens op mijn DIENSTENPAGINA. Daar staat uitgebreid beschreven wat ik voor en met jou samen kan doen!
Samen is het fijner, gaat het sneller én beter!