Zoals je weet zegt de buitenkant meestal niet alles over de binnenkant. Dat geldt voor mensen, maar ook voor dingen. Een prachtig glanzende auto, kan onder de motorkap een barrel zijn. Een lelijke ruwe schil kan een heerlijke vrucht verbergen. Een klein lelijk mannetje blijkt een professor te zijn die heel belangrijke uitvindingen heeft gedaan, een knappe man met een vriendelijke babbel blijkt een oplichter te zijn en dat oude omaatje blijkt alleen maar kwaad te spreken over anderen, terwijl die gesloten norse vrouw altijd zonder ophef klaar staat voor haar zieke familieleden.
Lief omaatje of roddeltante?
Wat generalisaties uiteraard, maar je begrijpt de bedoeling. Dit betekent niet dat het ook altijd zo is. Soms ís een aardige nette man ook aardig en netjes, is die mooie auto ook echt een prima auto en is die norse vrouw tegen iedereen onvriendelijk. Dat maakt het ook lastig, want je kunt dus niet op het uiterlijk afgaan en zult iets verder moeten kijken dan de buitenkant en de eerste indruk.
Dat geldt ook voor het hulpmiddel waar ik het over wil hebben. Een klein, meestal weinig opvallend dingetje waarvan de meeste mensen maar één functie kennen. Ze hebben niet in de gaten dat dit kleine dingetje zoveel meer te bieden heeft dan die ene functie. Dat het je zelfs vrijheid kan geven, je kan verlossen van werkdruk en stress en dat het je kan helpen tegen opgejaagdheid.
Wat is dat voor klein wonderapparaatje? Waar kun je dat bestellen? Hoe kom je eraan? Het zal dan wel duur zijn ook…
Ja, dat zou je denken, maar ik kan je verklappen dat je het gewoon bij Blokker, bij Xenos of bij de Hema kunt kopen en nog wel voor maar een paar euro!! Het wonderapparaatje is namelijk een TIMERTJE, ook wel kookwekker, eierwekker of 'piep' genoemd. Die laatste naam is bedacht door mijn lieve kleindochter Charly van bijna anderhalf!
Charly met 'PIEP'
Hoezo: meer vrijheid krijgen door een kookwekker?
Opgejaagdheid verhelpen met een eierwekker? Verlost raken van werkdruk door een 'piep'? Tsja, je zou het misschien niet geloven, maar het kan echt. Lees maar eens verder.
Als je aan het opruimen gaat, vaak nadat je eerst veel moed hebt moeten verzamelen, heb je besloten een bepaalde taak uit te voeren, zoals bijvoorbeeld die ene kast opruimen. Als je bent begonnen, merk je al gauw dat het veel meer tijd kost dan je verwacht had. De hoeveelheid spullen valt enorm tegen, bij elk voorwerp of papier wat je tegen komt, moet je een beslissing nemen en bij sommige voorwerpen raak je ongemerkt verzonken in herinneringen.
Vaak weet je niet waar je het voorwerp moet laten, of je het zult bewaren of toch maar weg doen, of je het weg gaat geven of weg gaat gooien, naar de kringloop zult doen of het toch maar op Marktplaats gaat zetten en ga zo maar door. Voor je het weet is je tijd om en moet je nog haasten om op tijd te komen bij je volgende activiteit. Soms gooi je dan maar alles gewoon terug, omdat je er niet uit komt. Weer een paar uur verknoeit en geen steek opgeschoten. Boos op jezelf en stress!!
Ander scenario: je gaat gewoon door tot je klaar bent met die kast. Die kast is dan nu wel klaar, maar dat is uren later dan je wilde. Je bent doodmoe en chagrijnig omdat het zo lang heeft geduurd en je heb een nog grotere hekel aan opruimen gekregen dan je al had. Misschien herken je hier wel iets van.
Deze manier van opruimen noem ik TAAKGERICHT opruimen: je hebt jezelf een taak gesteld die je af wilt maken. De taak bepaalt hoe lang je bezig bent en dat geeft erg veel werkdruk, omdat dingen nu eenmaal vaak veel langer duren dan je inschat. Hoe kan het anders?
Een andere manier van opruimen is wat ik TIJDGERICHT opruimen noem. Niet de taak bepaalt hoe lang je bezig bent, maar jij bepaalt. Jij kiest zelf de tijd die je aan een bepaalde taak wilt besteden. Dat geeft een prettig gevoel, omdat jij nu de stuurman blijft en niet afhankelijk bent van de lengte en duur van de taak.
Je bekijkt je dag en bepaalt hoeveel tijd je hebt om aan een bepaalde klus te werken. Daar houd je je aan. Is de klus niet af, dan plan je opnieuw tijd om verder te gaan met deze klus. Zo kun je een taak verdelen in 'hapklare' brokken en wordt je dag niet door je taak gestuurd en bepaald.
Hier komt dan de timer aan bod: je grote, kleine vriend in dezen. Deze kleine vriend kan je ervoor behoeden te lang met iets door te gaan, waardoor allerlei andere zaken in het gedrang komen.
Digitale timer
Hoe werk je hier mee? Dat kan op meerdere manieren.
Als je bijvoorbeeld een uur aan iets wilt werken, zet je de timer op een uur en dan waarschuwt hij je als dat uur om is. Slimmer is het om de timer dan op 50 minuten te zetten, zodat je nog 10 minuten hebt om alles af te ronden, omdat je nu eenmaal niet als de timer gaat, alles uit je handen kunt laten vallen.
Een andere manier is, om de timer op tien of vijftien minuten te zetten. Op deze manier kun je een beetje zicht houden op het verloop van de tijd en word je niet ineens verrast doordat het uur al om is. Als de timer piept, druk je gewoon opnieuw op start en je gaat verder. Je kunt nu opmerken wat je in die tijd al gedaan hebt. Ook hier is het handig de laatste tien of vijftien minuten te gebruiken om af te ronden waar je mee bezig was, zodat je alles netjes achter laat en een volgende keer goed verder kunt.
Nog een andere manier wordt wel de Pomodoro-techniek genoemd en is bedacht door de Italiaanse Francesco Cirillo. Dit omdat veel ouderwetse kookwekkers de vorm van een tomaat (=pomodoro) hadden en nog wel hebben. Het gaat ongeveer zo: je werkt in blokken van 25 minuten (een pomodoro genoemd) en neemt dan 5 minuten pauze voor je verder gaat. Na 4 pomodori neem je een langere pauze van 10 tot 15 minuten.
Pomodoro kookwekker
Waar zit nu die VRIJHEID in? Die vrijheid zit erin dat je niet steeds zelf op de klok hoeft te kijken, om de tijd in de gaten te houden. Je weet dat je gewaarschuwd wordt als het tijd is en kunt dus tussentijds al je onverdeelde aandacht geven aan je taak.
Een goed voorbeeld van het nut hiervan is ook te ervaren bij meditatie. Als je gaat mediteren is het heel fijn om een timer te zetten, omdat je dan niet op hoeft te letten of je tijd al om is, wat onnodige druk en afleiding zou geven.
Het leuke aan het gebruik van een timer is dat het ook een soort sport wordt om binnen de geplande tijd zoveel mogelijk te doen. Je weet: ik heb nu nog een kwartier of een half uur en je gaat dan extra je best doen om een bepaald deel nog af te krijgen. Het wordt een sport, een soort spelletje met een zelf gestelde deadline en op de een of andere manier werkt dat. Je voelt je extra voldaan als het dan is gelukt door even extra snel te werken.
De timer is ook heel geschikt om ervoor te zorgen dat je niet te lang achter elkaar doorwerkt, maar de broodnodige pauzes neemt. Die pauzes kun je ook weer in de hand houden door je timertje. Houd altijd rekening met de tijd die nodig is om om te schakelen en af te ronden. Heb je eigenlijk even een pauze nodig? Zet je timer op 10 minuten. Ga lekker liggen en je kunt helemaal relaxen, want je goede vriend wekt je bijtijds. De laatste vijf minuten zijn om bij te komen en de draad weer op te pakken.
Je kunt de timer ook gebruiken om erachter te komen hoeveel tijd je aan bepaalde activiteiten besteedt. Wil je dat, dan stel je hem niet in op een bepaalde tijd, maar druk je gewoon op start. Dan werkt hij als een stopwatch. Bijvoorbeeld: je denkt dat strijken heel veel tijd kost. Druk je timer in, ga strijken en stop hem weer als je klaar bent. Schat eerst in hoeveel tijd je verwacht dat het zal kosten en vergelijk dan hoeveel tijd het echt heeft gekost. Meegevallen? Of tegengevallen?
Een timer is ook erg leuk om met je kinderen te gebruiken. Je kunt ze zelfs een eigen timertje geven. Hiermee kun je bijvoorbeeld hun opruimtijd vastleggen. Een half uurtje opruimen, dan moet je kamer klaar zijn. Ook hier is het dan slim en handig om de timer op een iets kortere tijd te zetten, zodat ze weten dat ze dan nog 5 of 10 minuten hebben om het af te maken.
Ook een leuk spelletje is om hem op bijvoorbeeld 10 minuten te zetten en dan een wedstrijdje te doen wie het meeste rondslingerende speelgoedjes kan verzamelen. Alleen speelgoedjes natuurlijk die niet liggen waar ze horen. Dan nog opnieuw de timer zetten om de speelgoedjes op hun juiste plek terug te leggen.
Ik heb laatst een timer gebruikt om te kijken welke looproute naar een bepaalde bestemming korter was: die vanaf de bushalte of die vanaf de tramhalte. Dit deed ik niet met de fysieke timer van het plaatje hiernaast, maar met de timer die in mijn iPhone zit (onder de klok). Daar vind je zowel een timer, als een stopwatch en ook nog een wekker en een wereldklok. Geweldig wat die smartphones allemaal kunnen!
In een volgende Ruimtewijzer zal ik aandacht besteden aan een geweldige app die je kunt gebruiken om niets meer te vergeten.
Ga eens experimenteren met het gebruik van een timer. Schaf er een aan die je mooi of leuk vindt. Ik heb een voorkeur voor een digitale, omdat je die heel nauwkeurig tot op de seconde kunt instellen, omdat hij niet tikt en heel duidelijk laat zien hoeveel tijd je nog hebt. Ook is hij heel makkelijk te resetten door zowel de minuten- als de secondenknop gelijktijdig in te drukken.
Het kan ook heel handig zijn er thuis een boven en een beneden te hebben, zodat je niet steeds heen en weer hoeft te rennen. Veel timers hebben naast een pootje om neer te zetten en een clip om aan je kleding vast te maken, ook nog een magneet, zodat je hem bijvoorbeeld handig aan de koelkast of aan je computer kunt 'plakken'.
Ik zou het leuk vinden te lezen of jij al gebruik maakt van een timer en of je nog andere leuke, of handige manieren kent om een timer te gebruiken.
Geef je je reactie dan hieronder? Leuk!!
Jalada Goddijn-Koopmans
Uit Ruimtewijzer 40